Toen Hugo Broos in 1988 stopte als voetballer bij Club Brugge waren er plannen om hem te promoveren als technisch directeur. Uiteindelijk kwam het zover niet en werd hij trainer bij RWDM, waar Paul Van Himst, zijn collega als speler van SC Anderlecht, nu TD was. Op de slotdag van 1990-91 verloor Molenbeek van Club Brugge. RWDM zakte naar Tweede Klasse en Broos werd naar Brugge terug gehaald. Hij kwam er Georges Leekens vervangen. De Humbekenaar moest al meteen vol aan de bak, want bij Club was Jan Ceulemans op de sukkel geraakt met de knie. Maar ook zonder de "Caje" bleek Club nog altijd een volwaardig titelkandidaat en een Europese subtopper. Pas in de halve finale van Europacup 2 sneuvelde Blauw-Zwart in Bremen, maar die bittere pil werd snel doorgeslikt. Op de voorlaatste speeldag klopte Club het KV Mechelen van Georges Leekens en vierde het zijn negende landstitel. In 1996 werd Club Brugge kampioen met een straat voorsprong, én bekerwinnaar ten koste van stadsgenoot Cercle (2-1).
Club kon de hegemonie niet handhaven. De titel van '97 lag voor het grijpen, maar ging op de voorlaatste speeldag op de Antwerpse Bosuil verloren. Broos en Club moesten in het Lierse van Eric Gerets hun meerdere erkennen... Met twee titels en twee bekers op zijn palmares nam Hugo Broos in 1997 afscheid als coach van Club Brugge.
In 2002 verloor Broos en Moeskroen in de Bekerfinale van Club en werd in 2004 kampioen met SC Anderlecht. Hij zou 4x tot Trainer van het Jaar verkozen worden (1992, 1996, 2004 en 2007). Het is onbegrijpelijk dat een monument als Broos nu al jaren zonder werkgever zit.