Leo Canjels

Hoewel zijn voorganger Frans de Munck er niet in geslaagd was FC Brugge naar een Belgische landstitel te leiden, bleef het bestuur bij de Nederlandse school zweren met de aanwerving van Leo Canjels in 1971. Hij bracht in zijn kielzog Nico Rijnders (Ajax) en Wietze Veenstra (PSV) mee. Maar ook met Canjels aan het roer liep het aanvankelijk mis. Hoewel FC Brugge het seizoen sterk inzette en maandenlang op een kampioenenviering leek af te stevenen, werd het op de slotdag van de competitie '71-'72 alsnog door Anderlecht bijgehaald. Die dramatische ontknoping inspireerde het Brugse bestuur om nog dieper in de geldbeugel te tasten. Met Ruud Geels, Ulrik Le Fèvre, Johan Devrindt en Georges Leekens als bijkomende sterkhouders haalde Club Brugge alsnog de landstitel van 1973 naar De Klokke.
Club leek klaar om het volgende seizoen de titel te verlengen, maar toen Canjels zijn beklag deed over het amateurisme van het Brugse bestuur in een interview met het Nederlandse blad Voetbal Internationaal, werd hij prompt ontslagen. Zijn hulptrainer, de Nederlander Jaak De Wit, zou het seizoen beginnen als hoofdtrainer. Canjels trok naar MVV en zou later nog als coach van Cercle Brugge terugkeren. In 1990 zette hij een punt achter zijn carrière. Hij kon nog 20 jaar genieten van zijn pensioen.