Hoe vult een staflid van Club Brugge zijn dagen tijdens een stage in het buitenland ? Deze week leggen we elke dag ons oor te luisteren bij één van hen.
De masseurs. Ze worden in de professionele sportwereld letterlijk en figuurlijk op handen gedragen. Cristiano Ronaldo en…Simon Mignolet zullen ons niet tegenspreken. De sprongkracht van beiden in het doelgebied leverde al veel puntengewin op, maar dit kan niet gebeuren zonder spieren en gewrichten ‘van naaldje tot draadje’ intensief te behandelen. Sedert dit seizoen ontfermt Ronny Werbrouck (58) zich bij Club hierover. “Ik ben zelf 15 jaar geleden als een leek in deze specifieke job gestapt”, steekt Ronny Werbrouck van wal. “Als ex-wielrenner kwam ik na een zware training of wedstrijd ook graag langs bij ‘de masseur’. Toen ik genoot van ‘het kneden’ van mijn lichaam is de interesse langzamerhand gegroeid om deze job na mijn wielerloopbaan in bijberoep uit te oefenen. Gek hé.”
De jonge Werbrouck startte bijna veertig jaar geleden zijn beroepsloopbaan in de metaalfabriek en stapte vervolgens over naar een voedingsbedrijf. Ook de sportieve microbe had Ronny snel beet. Een topvoetballer werd de West-Vlaming niet. Zowel bij FC Roeselare, SV Rumbeke en SK Oostrozebeke werden zijn kwaliteiten niettemin gesmaakt. “Ik moest als 27-jarige mijn voetbalschoenen noodgedwongen aan de haak hangen”, blikt Ronny met enige weemoed terug. “Na twee gescheurde kruisbanden was het over en out. Wat nu ? Sporten zat in mijn bloed. Ik ontdekte tijdens de revalidatie zowaar de smaak van het fietsen. Mijn besluit stond vast. Naast mijn beroepstaak wou ik wielrenner worden. Stilzitten op zo’n leeftijd was niet voor mij weggelegd. Ik ben er niet rijk van geworden, maar bleef wel fit. De overgang naar mijn volgende uitdaging lag bijgevolg voor het grijpen. De wielerploeg EFC-LNR Vuylsteke zag in mij de geknipte masseur om hun U23 onder mijn hoede te nemen. Ik was er zes jaar aan de slag tot…”
“…ik afgelopen seizoen na het bijwonen van één de play-offwedstrijden de vraag kreeg of het me niet zou zinnen bij Club Brugge in deze hoedanigheid te beginnen.” Ronny Werbrouck kon zijn oren niet geloven. Hij dacht dat het een grap was, maar het werd wél werkelijkheid. “Mijn vrouw lachte me zelfs uit toen ik met het nieuws over die interesse thuiskwam. ‘Je houdt me voor de gek’, zei ze. ‘Wat kan Club Brugge met iemand van 57 jaar nog aanvangen ?’ “Mijn leeftijd was duidelijk geen obstakel. Het zorgde voor een enorme boost om er vanaf de eerste dag met het volle pond tegenaan te gaan. Ik kan na zes maanden nu al bevestigen in een geoliede machine mee te draaien. Het is voor mij een verademing deel uit te maken van dergelijke professionele wereld. Ik prijs me zeer gelukkig.”
Ronny heeft intussen allang ervaren dat hij zijn geregelde ontspanningsritjes met de fiets mag vergeten. Actief zijn in de professionele voetbalwereld betekent elf maanden lang vol gas geven. “Als masseur gaat dit ballonnetje zeker op”, besluit hij. “Lichaamsdelen van topsporters tiptop in orde brengen, vergt heel veel energie van jezelf. Daarvoor moet jezelf er een zekere conditie op nahouden. Mijn fietsverleden helpt me daar vandaag uitstekend bij. Zolang ik het fysiek kan blijven bolwerken en Club ook tevreden is, zie ik nog geen reden om de handdoek in de ring te gooien of de massageolie op te bergen. Ik stel vooral vast dat de spelers graag bij me langskomen en telkens ‘als een ander mens’ drie kwartier later van de massagetafel kruipen. Deze voldoening is voor mij onbetaalbaar.”
