Drie absolute boerenjaren! Drie opeenvolgende titels! Het jaar 2020 begon in mineur door de uitbraak van het coronavirus. Op de voorlaatste speeldag werd de competitie beëindigd en werd Club, dat toen 15 punten voorsprong had, als kampioen gekroond. Ook het seizoen nadien bleef Blauw-Zwart niet gespaard van corona. Club bleef historische prestaties neerzetten, werd op het nippertje uitgeschakeld in de Champions League en de beker, maar pakte uiteindelijk toch de oververdiende 17de landstitel. Enkele maanden later wist het ook z'n 16de Supercup binnen te halen tegen bekerwinnaar KRC Genk. In het seizoen 2021-2022 nam de Nederlander Alfred Schreuder halverwege het seizoen de fakkel over van succestrainer Philippe Clement. Schreuder zette met Blauw-Zwart een ijzersterke reeks en pakte uiteindelijk voor het derde seizoen op rij de titel.

Onder leiding van Trond Sollied was de eerste helft van de jaren 2000 gevuld met prijzen en Europese hoogdagen. Overwinningen bij AC Milan en Galatasaray wisselden titels en bekers af. Het vertrek van Sollied in 2005 luidde een periode in waar de bekerwinst in 2007 een schamel lichtpuntje was, en de dood van François Sterchele de blauw-zwarte familie in diepe rouw dompelde.

Een moeilijke periode met de bijna-degradatie werd gevolgd door Europese spektakelstukken met als hoogtepunt het mirakeljaar 1987.

De weg naar de top. De opkomst van Raoul Lambert betekende ook de opkomst van Club Brugge als Belgische topploeg. De eerste Bekerwinst en eerste Europese wedstrijd gaven Club een nieuw gezicht in België en Europa.

FC Brugeois kende voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog moeilijke tijden op financieel vlak. Toch kon het rekenen op enkele goeie spelers en kreeg De Klokke een fikse opknapbeurt.

Met Charles Cambier en Torten Goetinck had Club in de jaren '20 zijn eerste 2 coryfeeën in huis, terwijl Albert Dyserynck voorzitter werd van Blauw-Zwart.

FCB toonde zich in het begin van de 20ste Eeuw te sterk voor de Vlaamse ploegen, maar was niet opgewassen tegen de Brusselse.